W sobotę, 31 maja, w święto Nawiedzenia NMP w katedrze na Wawelu metropolita krakowski, ks. kardynał Stanisław Dziwisz wyświęcił 22 neoprezbiterów Archidiecezji Krakowskiej. Jednego z nich posłał do pracy w naszej parafii. Po wakacjach, od początku nowego roku szkolnego.
Nowo wyświęceni kapłani wstąpili do Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie w 2008 roku. Pierwszy rok formacji rozpoczęło 46 alumnów dla diecezji krakowskiej i bielsko-żywieckiej. Obecnie rocznik liczy 27 osób (pięciu kapłanów z tego rocznika dla diecezji bielsko-żywieckiej wyświęcił wczoraj bp Roman Pindel w Bielsku Białej). W pierwszych latach formacji duchowej i intelektualnej opiekunem rocznika był ks. Piotr Grotowski, a ojcem duchownym ks. Tadeusz Mrowiec. Od trzeciego roku formacji, w domu przy ulicy Podzamcze 8 nowym opiekunem rocznika został ks. Józef Gubała, a ojcem duchownym alumnów stał się ks. Kazimierz Duraj.
Tegoroczni neoprezbiterzy podczas formacji seminaryjnej mieli trzech rektorów: do 2011 r. ks. Grzegorza Rysia (obecnie biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej) do roku 2013 ks. Romana Pindla (obecnie biskup ordynariusz diecezji bielsko-żywieckiej) i aktualnie ks. Krzysztofa Gryza.
Nowo wyświęceni kapłani w czasie uroczystej liturgii święceń otrzymali celebrety (rodzaj legitymacji kapłańskiej uprawniającej do sprawowania Eucharystii i spowiadania) oraz aplikaty - skierowania biskupa ordynariusza do pracy w pierwszych parafiach. Jednego z nich ksiądz kardynał Stanisław Dziwisz posłał do
pracy w naszej parafii.
Nasz nowy duszpasterz to ks. Krzysztof Korba. Ma 25 lat. Urodził się 12 maja 1989 r. w Krakowie. Pochodzi
z parafii śś. Szymona i Judy Tadeusza w Skawinie. Diakońską praktykę duszpasterską przez ostatni rok odbył w parafii św. Jana Pawła II w Nowym Targu, czyli u naszego Rodaka, ks. Jana Karlaka. Zawołanie z jego obrazka prymicyjnego to:
W Tobie Panie zaufałem, nie zawstydzę się na wieki - epilog Te Deum.
O Panie daj sługom Twoim serce czyste, zdolne kochać Ciebie. Serce, które by nie znało zła, zdolne do zachwytu i bojaźni. Daj im serce wielkie, otwarte na Twoje zamysły i zamknięte na wszelkie ciasne ambicje, na małostkowe współzawodnictwo międzyludzkie. Serce zdolne równać się z Twoim i zdolne wszystkich kochać i wszystkim służyć.
O Panie, daj im serce mocne, chętne i gotowe stawiać czoła wszelkim trudnościom, pokusom, słabościom, znudzeniu, zmęczeniu, serce potrafiące wytrwale, cierpliwie i bohatersko służyć tajemnicy, którą Ty powierzasz Tym synom Twoim, których utożsamiłeś z sobą. Daj im Panie serce zdolne do prawdziwej miłości, to znaczy zdolne rozumieć, akceptować, służyć i poświęcać się, zdolne być szczęśliwym, pulsującym Twoimi uczuciami i Twoimi myślami.
Z modlitwy papieża Pawła VI za kapłanów