Parafia św. Łukasza Ewangelisty w Lipnicy Wielkiej

Parafia Rzymskokatolicka
Św. Łukasz Ewangelisty
w Lipnicy Wielkiej

Parafia św. Łukasza Ewangelisty
34-483 Lipnica Wielka 583

tel. (18) 263 45 23
e-mail: parafia@parafia-lipnicawielka.pl

Archiwum:

Taki jestem, tak myślę - mówi papież Franciszek

Data dodania: 2013-05-31

W sobotę (21 września) minęła 60. rocznica odkrycia powołania przez papieża Franciszka (21 września 1953). Ojciec Święty przypomniał o tej rocznicy w czasie ostatniego spotkania ze "swoimi" kapłanami, kapłanami diecezji rzymskiej.

Idziemy po drodze biskup-lud. Po drodze, na którą zapraszał nas papież Franciszek tuż po wyborze, 13 marca br. wieczorem z loggi bazyliki św. Piotra. Prosił wtedy, byśmy tą drogę pokonywali w atmosferze braterstwa, miłości i wzajemnego zaufania. On tak idzie tą drogą. Ufając, kochając, bratając się z nami.

My też właśnie tak możemy. Dom Wydawniczy Rafael wydał po polsku wywiad-rzekę Jezuita. Papież Franciszek, który z kardynałem Jorge Bergoglio przeprowadzili dziennikarze Francesca Ambrogetti i Sergio Rubin. Mamy okazję poczytać fragmenty wypowiedzi Franciszka, gdy sam mówi o sobie: "taki jestem", "tak myślę". Otwórzmy książkę...

     Jak wyglądał ten dzień sprzed 60ciu lat. Autorzy książki we wprowadzeniu do rozdziału poświęconego powołaniu relacjonują (s.51n.56).
   Tak jak wielu młodych ludzi, on również mając wtedy ok. 17 lat - przygotowywał się do wyjścia z kolegami na świętowanie Dnia Ucznia (argentyński odpowiednik naszego dnia wagarowicza obchodzony jak u nas na rozpoczęcie argentyńskiej, astronomicznej wiosny). Po drodze postanowił wstąpić do kościoła. Był praktykującym katolikiem. Należał do parafii San Jose Flores w Buenos Aires. W świątyni spotkał nieznajomego księdza, który wywarł na nim głębokie wrażenie swą duchowością. Zdecydował się u niego wyspowiadać. To nie była zwykła spowiedź. To była spowiedź, która z uśpienia zbudziła jego wiarę. Pozwoliła mu odkryć powołanie do życia konsekrowanego. Przeżycie było tak mocne, że zrezygnował z pójścia na stację kolejową, gdzie miał się spotkać z kolegami, by pójść na wagary. Wrócił do domu. Wrócił z mocnym przekonaniem: "Chciałbym...muszę zostać kapłanem".

Sam opowiada o tamtych chwilach następująco: Powołanie do życia konsekrowanego to wezwanie Boga skierowane do serca, które na nie czeka, świadomie lub nie. Zawsze porusza mnie fragment z brewiarza, który mówi o tym, że Jezus spojrzał na Mateusza, jakby jednocześnie okazując miłosierdzie i wybierając. W czasie pamiętnej spowiedzi (na początku drogi powołania) odczułem, że Bóg patrzy na mnie właśnie w taki sposób.
Chce też, żebym zawsze patrzył tak na innych: z wielkim miłosierdziem i, jakbym wybierał ich dla Niego; nikogo nie wyłączając, bo wszyscy są wybrani, by żyć miłością Boga. "Okazuję miłosierdzie i wybieram" - takie hasło biskupie przyjąłem w dniu konsekracji. Jest ono też jednym z głównych aspektów mojego religijnego doświadczenia: służba miłosierdziu i wybieranie ludzi, którym daje się pewną propozycję. Potocznie można by to ująć w słowach: Popatrz, zostałeś wezwany po imieniu i ukochany: zostałeś wybrany i jedyne, o co cię Bóg prosi, to żebyś pozwolił się kochać. Taką propozycję ja otrzymałem.
      ***

Ów fragment drugiego czytania brewiarzowego na 21 września, czyli na święto św. Mateusza, na który powołuje się papież to wyjątek 21. Homilia Bedy Czcigodnego, który jutro rozważą wszyscy odmawiający brewiarz:

"Jezus ujrzał człowieka siedzącego przy cle imieniem Mateusz i rzekł do niego: Pójdź za Mną". Zobaczył nie tyle oczyma ciała, ile wejrzeniem serdecznego miłosierdzia. Zobaczył celnika, a ponieważ było to spojrzenie zmiłowania i wyboru, rzekł do niego: "Pójdź za Mną". Powiedział: "Pójdź za Mną", to jest: naśladuj Mnie. Powiedział: Pójdź, nie tyle w znaczeniu wspólnego wędrowania, ile naśladowania obyczajów. "Kto bowiem twierdzi, że trwa w Chrystusie, powinien postępować tak, jak On postępował"

***

      Właśnie w dzień upamiętniający 60. rocznicę odkrycia swego powołania, jak relacjonuje Radio Watykańskie papież Franciszek w czasie porannej Mszy św. w domu św. Marty rozwijał nić swych refleksji na temat tekstu, który Go zachwycił i pociągnął za Panem :
O powołaniu św. Mateusza: „Mówimy: to spojrzenie go nawróciło. Zaledwie poczuł w sercu spojrzenie Jezusa, wstał i poszedł za Nim. I to jest prawda: Jezusowe spojrzenie zawsze nas podrywa. To spojrzenie nas podnosi, nigdy nie pozostawia na miejscu. Ale też nigdy nie uniża, nie upokarza. Zaprasza cię do powstania. To spojrzenie niesie cię ku wzrastaniu, kroczeniu naprzód, zachęca cię, bo cię kocha. Daje ci odczuć, że On cię kocha. I to właśnie daje odwagę, by iść za Nim. «On wstał i poszedł za Nim»”
***
   O powołaniu Apostołów: „Gdy Jezus na nich spoglądał, musieli oni odczuwać coś na kształt dmuchnięcia w żar: doznali wewnętrznego ognia oraz tego, że Jezus ich podnosi, przywraca im godność. Spojrzenie Jezusa zawsze czyni nas godnymi, daje nam godność. To jest hojne spojrzenie. «Ależ popatrz, co to za nauczyciel: ucztuje z miejskimi śmieciami!». A jednak pod tymi śmieciami był żar pragnienia Boga, żar Bożego obrazu, który pragnął, by ktoś mu pomógł przemienić się w płomień. I to właśnie czyniło Jezusowe spojrzenie".
***
   O naszym powołaniu: „My wszyscy staniemy wobec tego cudownego spojrzenia. A wtedy idźmy dalej przez życie w pewności, że On na nas patrzy. A On także nas oczekuje, by spojrzeć na nas w sposób ostateczny. I to ostatnie spojrzenie Jezusa na nasze życie będzie trwało wiecznie. Chciałbym prosić tych wszystkich świętych, na których spojrzał Jezus, aby nas przygotowali zarówno do tego spojrzenia w życiu, jak i do tego ostatecznego a zarazem pierwszego spojrzenia Jezusa”.

      Wesprzyjmy szczerą modlitwą Franciszka, który nas otacza ojcowską troską i ożywia, roznieca płomień naszej wiary. Wesprzyjmy Go modlitwą za wstawiennictwem wszystkich świętych, których opiece On nas poleca. a.z.

:: wstecz