W Indiach działa 688 tys. szkół podstawowych, a mimo to prawie połowa dorosłych ludzi nie potrafi czytać i pisać. Obecnie obowiązkiem nauki objęte są dzieci od 6 do 14 roku życia, ale połowa uczniów opuszcza szkołę przed rozpoczęciem piątej klasy. Dzieci bowiem muszą pomagać w nie tylko w domu, ale również pracując systematycznie zarobkowo. Wielu rodziców chciałoby kształcić swoje potomstwo, ale nie mają środków na zakup mundurków i podręczników. Teoretycznie możliwość nauki jest taka sama dla chłopców jak i dla dziewcząt, jednak rzeczywistość pokazuje zupełnie coś innego. Dużo większe szanse na kształcenie mają chłopcy.

    

      ciężko pracują od najmłodszych lat

 

    Wielkim problemem Indii jest praca dzieci, które nie ukończyły jeszcze 14. roku życia. I choć obowiązek szkolny w tym kraju jest powszechny, to nie jest jednak do końca egzekwowany. Nieletnim zezwala się na pracę, z wyłączeniem sektorów gospodarki, w których panują szkodliwe warunki dla zdrowia. Ale to również nie jest przestrzegane. Ponad 55 mln małych Hindusów musi ciężko pracować - szyją, sprzątają, pracują w cegielniach, kamieniołomach, fabrykach i sklepach. Świadczą też niewolnicze usługi u ludzi bogatych. Ich średni czas pracy wynosi 13 godzin na dobę, a ich dniówka w przeliczeniu wynosi złotówkę. Pracujące dzieci często są głodzone, zastraszane i bite.

 

    często głodują

 

    Ponad 200 milionów Hindusów cierpi głód. Jest to główna przyczyna szerzenia się wielu chorób i dużej śmiertelności wśród niemowląt i dzieci. Według statystyk ponad połowa dzieci do 5. roku życia jest niedożywiona, a nieco mniej niż połowa pięciolatków ma dużą niedowagę. I choć rząd próbuje z tym walczyć, m.in. przez program bezpłatnych posiłków w szkole, to jednak nie wszędzie się to udaje. Dużo indyjskich dzieci to nosiciele wirusa HIV, a ponad milion straciło jedno lub dwoje rodziców z powodu tej choroby. Takie dzieci są bardzo napiętnowane - są wrzucane ze szkół lub odseparowywane od zdrowych uczniów. W wielu przypadkach są one pozbawione dostępu do edukacji. Nikt im nie pomaga. Traktowane są jako margines społeczny. Ogólnie opieka zdrowotna w Indiach jest na bardzo niskim poziomie. Na jednego lekarza przypada ponad 2 tys. pacjentów.

 

       nie mają bieżącej wody do picia

 

      Większa część wody pitnej (ok. 85 %) pochodzi z dużych rzek (np. z Gangesu). Jest ona bardzo zanieczyszczona i powoduje choroby, szczególnie wśród dzieci.

 

       nie mają gdzie mieszkać

 

     Zjawisko dzieci-ulicy dotyczy również Indii. Tylko na ulicach stolicy żyje ok. 50 tys. bezdomnych dzieci. Mieszkają one na dworcach, w tunelach, na przystankach. Nie chodzą do szkoły. Żeby przeżyć żebrzą, ale próbują także pracować, np. sprzedawać kierowcom drobne artykuły.

 

       dlatego w 2014 na apel Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci postanowiliśmy wesprzeć właśnie ich.