Parafia Rzymskokatolicka Św. Łukasz Ewangelisty w Lipnicy Wielkiej
Parafia Rzymskokatolicka
Św. Łukasz Ewangelisty
w Lipnicy Wielkiej
Grupy parafialne

Grupy parafialne:

Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej

 Czuwaj!

     11lilia.jpgO ile mi wiadomo pierwsza formacja Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej w Lipnicy Wielkiej powstała w roku 1998. Trudno mi określić genezę lipnickiego środowiska harcerskiego, gdyż do harcerstwa wstąpiłem cztery lata póżniej, dopiero w 2002 roku. Opieram się na wydarzeniach, świadectwach ludzi i dostępnych mi faktach. 
      Niewątpliwie inicjatorem harcerstwa w Lipnicy Wielkiej był ówczesny wikariusz z parafii Św. Łukasza Ewangelisty: ks. Piotr Grzesik, który zainspirował sporą grupę dzieci i młodzieży nowym stylem życia. Harcerstwo od swoich początków, jak zresztą do dnia dzisiejszego, swoją działalność koncentrowało wokół parafii - w odróżnieniu od wielu polskich ośrodków, które lokalizują się zazwyczaj przy szkołach. Harcerze i harcerki pochodzili z kilku szkół, więc wspólnym „mianownikiem” dla nich była parafia . Na jeden z pierwszych obozów wyjechało kilkadziesiąt osób. 
      Został utworzony Szczep Orawskie Niedźwiedzie (długoletnią Szczepową była Druhna Tamara Gryszel – Fieldsend), który był jednostką nadrzędną dla lipnickich drużyn i gromad – łączył ich w jedną rodzinę . Były nimi:

  • Gromada Zuchowa Orawskie Niedźwiadki
  • 1 Lipnicka Drużyna Harcerek Baribale
  • 1 Lipnicka Drużyna Harcerzy Diablak
  • 1 Lipnicka Drużyna Wędrowniczek Gawra
  • 1 Lipnicka Drużyna Wędrowników Wilki  

      Harcerski etos wyraża się w trojaki sposób: przez pracę, naukę i zabawę. Harcerze organizowali regularnie zbiórki drużyn, oraz okazjonalne, wspólne spotkania wszystkich grup np. na święcie szczepu; warty przy Grobie Pana Jezusa i przy Grobie Nieznanego Żołnierza; wolontariat w fundacji Górska Przystań poprzez systematyczne prowadzenie zajęć tzn. śpiew, zabawy itp.(najczęściej w piątki); organizacja akcji zarobkowych na potrzeby wakacyjnego wyjazdu pod namiot np. akcja „znicz”, akcja „świąteczne kartki”; kursy, biwaki, obozy, kolonie zuchowe, wędrówki w dalekie strony świata (wędrownicy), itp.; pomoc przy przystrajaniu Grobu Pana Jezusa, przy organizacji obchodów 7obóz.jpgnarodowych przez włączanie się w akademie, obecność i oprawa liturgii na Mszach Świętych sprawowanych za Ojczyznę; współpraca ze szkołami; wykonanie własnych proporców, „sztandarów”, kroniki szczepu i drużyn,  spotkania w harcówce przy plebanii. Wymienione działania miały różny wygląd i stopień zaawansowania w zależności od instruktorów, którzy obejmowali w poszczególnych latach dowodzenie.
      Niestety zmiany instruktorów były i są bardzo częste. Wynikają one z trudności w łączeniu np. studiów, życia rodzinnego i harcerstwa. Najgorszy powód to „wypalenie” się harcerza czy harcerki. Ważną rzeczą jest aby żyć według zasad harcerskich, a nie jest to wcale łatwe. Wielu członków opuszczało szeregi w wieku 18 lat, kiedy to rozpoczynał się problem abstynencji i zakazu stosowania używek np. tytoniu – podobna praktyka jak w całej organizacji ; (.

      ZHR proponuje życie wolności. Niestety nie dla wszystkich taka wolność jest dostępna. Harcerstwo trzyma się takich zasad, aby wychować człowieka, którego nikt i nic nie zaskoczy, który zawsze jest na warcie i nie ma chwil nieprzytomności, dla którego słowo Czuwaj niesie ze sobą prawdziwe wartości.

      W środowisku lipnickim liczebność harcerzy i harcerek była zależna od wkładanej pracy instruktorów i ich charyzmatu przywódczego. Niestety niekiedy zdarzali się instruktorzy, którzy pomimo tego, że byli wspaniałymi harcerzami, czy harcerkami, nie mieli tzw. zmysłu przywódczego, a co za tym idzie jakość pracy się obniżała. Ciekawym jest, że w niektórych okresach przez dłuższy czas brakowało ludzi do ciągłości pracy, a pomimo tego spontanicznie pojedyncze jednostki próbowały ratować harcerstwo. Niestety jeśli dana osoba była osamotniona w tych działaniach i nie miała się na kim oprzeć, prędzej, czy później rezygnowała. Z kolei jeśli była to grupa przynajmniej dwóch lub trzech osób, to podtrzymywali lub podtrzymywały one tradycje, aby przekazywać je dalszym pokoleniom. Praca nie zawsze szła w zgodzie z prawdziwym obliczem metody harcerskiej. Powód? Kontakty z jednostkami zwierzchnimi czyli np. hufcem, były od dawien dawna utrudnione, gdyż w pewnym okresie Kraków, a potem Zakopane były miejscowościami zbyt dalekimi dla harcerzy i harcerek, aby odbyć nawet podstawowe szkolenia. Podejmowano różne próby kontaktów, których stopień realizacji był dość zróżnicowany – były okresy lepszej i gorszej współpracy.   
     16zhr.jpgJest jednak powód do radości, bo w Lipnicy pojawiła się nowa iskierka nadziei. Na zgliszczach lipnickiego harcerstwa, pracę zaczynają odbudowywać harcerki. Nie jest to jeszcze drużyna, lecz zastęp środowiskowy, ale potencjał dziewczyn jest duży, a ich liczba dość pokaźna jak na taką sytuację. Ostatnie odwiedziny na takiej zbiórce pozwoliły mi spotkać ok. 15 harcerek gotowych do wspólnego budowania harcerstwa w Lipnicy. Szkoda, że chłopcy „wymarli” i nie ma kto podźwignąć ich z letargu. Trzeba mieć jednak nadzieję, że przykład harcerek obudzi ich ze snu. Druhenki dzielnie podejmują pracę i uczą się piękna życia harcerskiego. Oczywiście tradycyjnie skupiają się przy parafii. Dają świadectwo, że harcerstwo jest naprawdę ciekawym stylem życia, oraz pokazują, że również dziś można wspaniale się bawić na łonie natury lub w izbie harcerskiej w gronie przyjaciół. Tym którzy nie wierzą niech zawitają na zbiórki druhenek – co tydzień w piątki po południu ok. 15:30  ; ).              
   Mam nadzieję, że i ta strona szybko się zapełni innymi treściami, które będą opowiadać o życiu wspomnianych druhenek. Recepta zaś na przetrwanie harcerstwa w Lipnicy, czy gdziekolwiek na świecie jest zawarta w przyrzeczeniu i prawie harcerskim, któremu wystarczy być WIERNYM, a jest ono „bardzo proste” ; ).

      Przyrzeczenie Harcerskie

     3pas.jpgMam szczerą wolę całym życiem pełnić służbę Bogu i Polsce, nieść chętną pomoc bliźnim i być posłusznym Prawu Harcerskiemu.

     Prawo Harcerskie

1. Harcerz służy Bogu i Polsce i sumiennie spełnia swoje obowiązki.
2. Na słowie harcerza polegaj jak na Zawiszy.
3. Harcerz jest pożyteczny i niesie pomoc bliźnim.
4. Harcerz w każdym widzi bliźniego, a za brata uważa każdego innego harcerza.
5. Harcerz postępuje po rycersku.
6. Harcerz miłuje przyrodę i stara się ją poznać.
7. Harcerz jest karny i posłuszny rodzicom i wszystkim swoim przełożonym.
8. Harcerz jest zawsze pogodny.
9. Harcerz jest oszczędny i ofiarny.
10.Harcerz jest czysty w myśli, mowie i uczynkach, nie pali tytoniu i nie pije napojów alkoholowych.

1. Harcerka służy Bogu i Polsce i sumiennie spełnia swoje obowiązki.
2. Na słowie harcerki polegaj jak na Zawiszy.
3. Harcerka jest pożyteczna i niesie pomoc bliźnim.
4. Harcerka w każdym widzi bliźniego, a za siostrę uważa każdą inna harcerkę.
5. Harcerka postępuje po rycersku.
6. Harcerka miłuje przyrodę i stara się ją poznać.
7. Harcerka jest karna i posłuszna rodzicom i wszystkim swoim przełożonym.
8. Harcerka jest zawsze pogodna.
9. Harcerka jest oszczędna i ofiarna.
10.Harcerka jest czysta w myśli, mowie i uczynkach, nie pali tytoniu i nie pije napojów
alkoholowych.

     Dla chętnych jest nawet krótki komentarz do Prawa Harcerskiego autorstwa Ks. Prymasa Tysiąclecia hm. Stefana Wyszyńskiego

     1. Harcerz służy Bogu i Polsce i sumiennie spełnia swoje obowiązki. 
    Pamiętam, że mam Ojca w Niebie, który jest Miłością i Prawdą. Z Ojca czerpię - przez Chrystusa, Syna Bożego i mojego Brata, Prawdę o Ojcu i Miłości do całej Rodziny Ludzkiej. Mój Ojciec Niebieski jest Ojcem Ludów i Narodów. Jest Ojcem mojego Narodu, z którego woli Naród żyje, działa, pracuje, tworzy dzieje, cierpi i zwycięża, daje mi wspólnotę Ojczystą, język, kulturę. Jestem wszczepiony w mój Naród, do którego posłany jest przez Chrystusa - Kościół z Prawdą i Miłością.

    2. Na słowie harcerza polegaj jak na Zawiszy. 
   Słowo Boże oznacza prawdę, która wyzwala, i Miłość, która jednoczy. Mam promieniować Prawdę w Miłości. Słowo moje niech ujawnia Prawdę i niech będzie zawsze w Miłości. Unikam słów popędliwych, gniewnych, złośliwych i obłudnych. Jestem wierny Słowu Bożemu i Słowu, które promieniuje z warg moich i myśli moich.

    3. Harcerz jest pożyteczny i niesie pomoc bliźnim. 
    Harcerstwo oznacza gotowość służenia. Szukam wzoru - znajduję go w Bogurodzicy Służebnicy Pańskiej i w Chrystusie, który przyjął postać sługi. Służby mej wymaga sprawiedliwość, gdyż wszyscy inni ludzie mi służą, jestem odbiorcą ich wieloletniej posługi. Służby mej wymaga Miłość, która jednoczy serca we wzajemnej pomocy tym, którzy jej potrzebują. Służyć będę w Miłości, która tworzy życie społeczne.

     4. Harcerz w każdym widzi bliźniego, a za brata uważa każdego innego harcerza. 
    Dzieci jednego Ojca, który jest Miłością - jednoczyć będą dążeniem Serca i Dłoni - w braterstwie powszechnym. To jedyna droga do przezwyciężenia nienawiści i ducha wojen. Pamiętam, że każdemu należy się szacunek, uznanie jego prawa do istnienia do życia, do Prawdy, do Sprawiedliwości, do Miłości, do Wolności. Staram się zacierać różnicę między ludźmi wielkimi i małymi, mądrymi i prostymi, białymi i kolorowymi.

     5. Harcerz postępuje po rycersku. 
   Postępować po rycersku, to znaczy być zdolnym do ofiary z siebie, do poświęcenia siebie, aż do krwi za sprawy Boże i ludzkie. Rycerz nie godzi w ludzi, tylko w zło. Nie toczy walki, by zwyciężyć innych - tylko siebie i to, co w nas nie jest godne człowieka. Rycerz unika walki podstępnej, ale umie stanąć jasną twarzą wobec każdego, który się uważa za wroga, by Mu powiedzieć: Bracie!

     6. Harcerz miłuje przyrodę i stara się ją poznać. 
    Przypatrzcie się liliom polnym - przypatrzcie się ptakom niebieskim - to uśmiech Ojca, który ubiera i ozdabia, który karmi i żywi. Słońce Boże, światło i zieleń żyzna, barwne kwiaty, czyste powietrze - są dla wszystkich Dzieci Bożych, są głosem miłującego Ojca, którego poznajemy w pięknie stworzenia. Dziękuję Bogu-Stwórcy za każdy kwiat i kłos - za każdy owoc i kęs chleba. Dzielę się z Braćmi darami Bożymi - z radością.

      7. Harcerz jest karny i posłuszny rodzicom i wszystkim swoim przełożonym. 
    Idę, Ojcze, aby wypełniać, nie moją, ale Twoją Wolę - bo tak Ci się podobało. I 15krzyż.jpgwykonało się. Wszystko - to głos z Krzyża. Niech przenikną do mego serca i niech uczą mnie poczucia obowiązku, odpowiedzialności, tak w pracy i myśleniu, czci dla tych, którym zawdzięczam życie i serce. Ład myśli i czynów, to ład współżycia z Rodzicami ze Zwierzchnikami i Podwładnymi.

    8. Harcerz jest zawsze pogodny. 
   Uśmiechnij się do Ojca Niebieskiego. Uśmiechnij się do Brata i Zbawcy Twego - Chrystusa. Uśmiechnij się do utrudzonej Matki Twej w czterech ścianach rodzinnego domu. Uśmiechnij się do Ojca, który wrócił znużony z pracy. Uśmiechnij się do zagniewanych, obrażonych, smutnych, cierpiących. Uśmiechnij się do tych, co Cię mają w nienawiści.

     9. Harcerz jest oszczędny i ofiarny. 
    Jesteśmy zbyt biedni, byśmy mogli być rozrzutni, wystawni, nieobliczalni. Jest wokół zbyt wielu głodnych i opuszczonych - byśmy zmarnotrawili dobra, które im się należą. Staraj się wiele posiadać, by móc wiele dawać potrzebującemu. Lepiej dawać, niż brać. Kubek wody podany spragnionemu, otwiera bramy niebios. i rodzi radość, i szacunek. - Kropla do kropli - rodzi potok, który niesie radość.

    10. Harcerz jest czysty w myśli, w mowie i uczynkach, nie pali tytoniu, nie pije napojów alkoholowych.
     Świat czystych, prawdomównych, wstrzemięźliwych, tworzy nowych ludzi plemię, jakich jeszcze nie widziano (E. Małaczewski), których pragną nowe czasy. Jeszcze brak jest odważnych, by przezwyciężyć brud, niechlujne moce, niewstrzemięźliwość. Stanę w szeregu odważnych i wolnych sercem - by służyć odradzającej się Ojczyźnie wolnością od nałogów. Świat należy do trzeźwych i czystych.


"Prowadź, Matko, swoje dzieci w Wiary nowe Tysiąclecie -
- Patrzę w Twe czyste oczy.".
Ktokolwiek będzie Wiernym tym Prawom -
- pokój nad nim i błogosławieństwo.

     Materiał zebrał i opracował druh Leszek Węgrzyn, kleryk Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie.



Menu:

Kalendarz litrugiczny:

 
Wtorek V tygodnia Wielkiego Postu, Uroczystość Św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny
19 marca 2024r.

Warto wiedzieć:

Warto wiedzieć:

Trzech papieży przyczyniło się najbardziej do upowszechnienia Różańca:


1. Papież Pius V w 1566 roku zatwierdził formę tej modlitwy


2. Papież Leon XIII wprowadził październik jako miesiąc różańcowy. Widział w Różańcu oręż przeciwko atakom szatana.


3. Papież Jan Paweł II ogłosił Rok Różańca (2002/2003). Wprowadził również tajemnice światła. "Dzięki Różańcowi zawsze doznawałem otuchy" - wyznał.



 


xtml
css
e-parafia